Тәһавен м. VI. Хурлау, кимсетү, әһәмият бирмәү. Мин алардан артык икәнмен диер, бу сәбәпле адәмнәрне тoһавен вә тәхфиф кийлыр. (К. Нас.)

м. VI. Пренебрежение» небрежность, невнимание.

Тәһафет м. VI. 1) Бер-бере өстенә ташлану, һөҗүм итү. 2) Хурлашу. Рәдденә тәһафетләр язырсыз сез, бу бичара хакгүй димәссез сез. (Ак.)

м. VI. 1) Нападение друг на друга. 2) Перебранка.

Тәһаҗем м. VI. 1) Атакага бару, һөҗүм итү. 2) Бәреп керү.

м. VI. 1) Атака, наступление. 2) Вторжение.

Тәһдид м. II. Куркыту, янау, куркытып кисәтү. Мәннән ризалык эстәр, кабул итмәгәч тәһдид кылып янә калдырып китәр. (К. Нас.)

м. VI. Угроза, устрашение.

Тәһзиб м. II. 1) Төзәтү, тазарту, пакьләү. 2) Тәрбияләү.

м. II. 1) Исправление, улучшение. 2) Воспитание, образование.

Тәһзиз м. II. Бик әкрен тетрәтү, селкетү.

м. II. Трясение, покачивание.

Тәһиэә м. II. Хәзерләү.

м. II. Подготовка, заготовка.

Тәһлекә (тәһликә) ис. Һәлакәт, куркыныч хәл. Бондан соңгы хәлләре бөек тәһликәдәдер. (Ш. ж.)

сущ. Гибель, опасность.

Тәһлил м. II. дини Гарәпчә "бер Алладан башка алла юк" дигән җөмләне әйтү. Соң бер мең тәһлил әйттем. (3. һад.)

м. II. рел. Произнесение формулы „ля илаһә иллә Аллаһы" (нет бога кроме Аллаха).

Тәһния м. II. Тәбрик итү, котлау. Тәһнияңез белән ашый алмадык. Ләкин тәгъзиятегез белән ашадык,— диде. (К. Нас.)

м. II. Поздравление.

Тәһәззез м. V. Тетрәү, селкенү, калтырау, дерелдәү.

м. V. Тряска, качка, колебание.

Тәһәйеҗ м. V.. Кузгалу, кубу.

м. V. Возбужденне, волнение.

Тәһәүвед м. V. Яһудиләшү, яһуди динен кабул итү.

м. V. Принятие иудейства.

Тәһәүвер м. V. 1) Дуамаллану, юкка кызу, шау-шу күтәрү. Шаһзадә ачу вә тәһәүвер изһар итеп, кайда йөрдең, хәсис, диде. (К. Нас.) 2) Тыйнаксызлык.

м. V. 1) Безрассудство, необдуманность, опрометчивость. 2) Невоздержаниость.

Тәһәҗҗед м. V. дини Төнлә укыла торган намаз.

м. V. рел. Ночная молитва.

Төвани ф. с. Тәкъдиргә (язмышка) ышанып торучы. Төвани диерләр — иренчәклек, ялкаулык белән, сәбәпкә вә һөнәргә тотынмыйча, тәкъдиргә хәүлә кылмактыр. (К. Нас.)

п. прил. Надеющийся только на судьбу.

Төрбә ис. 1) Туфрак. 2) Кабер, үлекне зурлап кабер өстенә корылган бина.

сущ. 1) Земля, почва, 2) Могила; склеп.

Төреш ф. с. 1) Ачы, әчкелтем. 2) Сытык (йөз).

п. прил. 1) Кислый. 2) Хмурый.

Төрешрү ф. ис. Сытык чырайлы (кеше).

п. сущ. Сердитый, угрюмый, суровый (о человеке).

Төррәһат Төррәһәт-нең к.

мн. от төррәһәт.

Төррәһәт (төррәһә) ис. Буш сүз, файдасыз сүз, ялган сүз, эш юктан сөйләнү, ләчтит сату.

сущ. Фальшь, вздор, чепуха, нелепость, глупость, болтовня.

Төрши ф. ис. Тозланган яшелчә (җимеш).

п. сущ. Соленья, маринад.

Төрәнеҗ ф. ис. Әче әфлисун, әфлисунсыман сары кабыклы җимеш. Бер сәяхәтем заманында диңгездә бер таш өстендә күрдем, гүяки, агачтан хәзер өзелеп төшкән төрәнеҗ гаять күп иде. (К. Нас.)

п. сущ. бот. Цитрон (вид цитрусовых).

Төсегъ сан Тугыздан бер.

ч. Одна девятая.

Төффах ис. Алма.

сущ. Яблоко.

Төфәнг, төфән ф. ис. Мылтык.

п. сущ. Ружьё, винтовка.

Төхфә (төхфәт) ис. Бүләк. Тереләй күмелгән татар кызларына төхфәи мәхәббәтем. (Ф. Әмир.)

мн. Дар, подарок, награда.

Төҗҗар Таҗир-нең к. Төҗҗардан Шакир Шәмсетдин улы дип язылган (Г. Газиз).

сущ. от таҗир.

Төҗҗари с. Сәүдә(гә), сәүдәгәрләр(гә бәйләнешле).

прил. Купеческий, торговый.

Төһмәт ис. 1) Яла ягу. 2) Кешегә гаеп тагу, гаепләү. 3) Шик астына алу. Бай фәкыйрьлеккә калса, аңа никадәр ышанган кешесе булса да төһмәт итәр. (К. Нас.)

сущ. 1) Клевета. 2) Обвиение. 3) Подозрение.

Түдә ф. ис. 1) Халык, масса. 2) Өем. Тәпигә ут төшеп көл ту дә булды (Сайяди).

п. сущ. 1) Масса, народ. 2) Куча.