Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
|
|
Сайт
М.И.Мәхмүтов, К.З.Хәмзин, Г.Ш.Сәйфуллин тарафыннан төзелгән, 1993 елда Казанда, "ИМАН" нәшриятендә чыккан ГАРӘПЧӘ-ТАТАРЧА-РУСЧА АЛЫНМАЛАР СҮЗЛЕГЕ нигезендә эшләнде. Кызганычка каршы, сүзләрнең гарәп графикасында язылышын башкара алмадым. Сүзлектә хата тапсагыз, бирегә төртеп миңа языгыз.
Б
В
Г
Д
З
И
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
Фa
Фи
Фo
Фә
Фө
Х
Ч
Ш
Я
Ә
Ө
Җ
Һ
| |
|
Фи Урын килеше бирүче бәйлек.
| |
Предлог со значением: 1) в, на. 2) при, во время.
| |
|
Фи ахирел гомер - Гомернең азагында (ахырында).
| |
В конце жизни.
| |
|
Филхәкыйкать - Хәкыйкатьтә, чынлыкта.
| |
В действительности.
| |
|
Филасыл - Асылында, асылда.
| |
В основе.
| |
|
Фигаль ис. 1) Фигыль-нең к. 2) грам. III баб фигыль үлчәве.
| |
сущ. 1) мн. от фигыль. 2) грам. Формула третей породы арабского масдара.
| |
|
Фиган (фөган, фәган) ф. ис. 1) Ярдәм сорап кычкыру, ярдәм сорап кычкыру сүзе. 2) Елау, иңрәү, кычкырып елау. Ул ахрысы тончыгып үләр фәган вә зарына. (Ш. Баб.
| |
п. сущ. 1) Зов на помощ. 2) Вопль, стон, плач, рыдание.
| |
|
Фигъли с. 1) Эш(кә бәйләнешле, эшләү юлы белән була торган, эшләнгән. 2) грам. Фигыль(гә бәйләнешле).
| |
прил. 1) Фактический, практический. 2) грам. Глагольный.
| |
|
Фигълиять ис. 1) Фигыльлек. 2) Фигыль булмаган сүз төркемнәреннән кайбер сүзнең фигыльгә әйләнә алуы.
| |
сущ. 1) Глагольность, т.е. свойство слова, как глагола. 2) Способность некоторых частей речи превращаться в глагол.
| |
|
Фигълән р. 1) Эш белән, эш ягыннан, эшләү юлы белән, эшләп. 2) Хәзерге вакытта. 3) Хакыйкатьтә, чынлыкта.
| |
н. 1) Фактически, на деле; практически. 2) В данное время, в настоящее время. 3) В действительности, действительно.
| |
|
Фигыль* ис. 1) Эш, хәрәкәт. Яхшылансын һәр кеше, усал фигыльне ташласын. (М. Гаф.) 2) грам. Фигыль (эш яки хәрәкәтне белдерүче сүз төркеме.
| |
сущ. 1) Действие. 2) Дело, поступок, акт. 3) грам. Глагол.
| |
|
Фигыль мотәгадди - күчемле фигыль.
| |
Переходной глагол.
| |
|
Фигыль лязим - күчемсез фигыль.
| |
Непереходной глагол.
| |
|
Фида* ис. 1) Корбан итү, берәр нәрсәгә ирешү өчен иң кадерле нәрсәсен дә кызганмау.
Атам-анам йорты өчен
Булса мең җаным фида,
Туган-үскән җирем өчен
Соң тамчы каным фида.
(Дәрд.)
2) Коткару, йолып алу. 3) Йолым өчен түләнгән мал, фидия.
| |
сущ. 1) Жертва; принесение в жертву. 2) Избавление, спасение. 3) Ценности, уплачиваемые за выкуп.
| |
|
Фидаи с. Фидакарь: 1) Үз-үзен аямыйча чын күңелдән эшләүче.
2) Берәр максатка ирешү өчен үзен корбан итүче. Фидаиләр исеме белән бер җәмгыять тә төзегәннәр. (Г. Ибр.)
| |
прил. 1) самоотверженно делающий что-либо. 2) Жертвующий своей жизнью (ради достижения цели).
| |
|
Фидакяр гф. с. кара: Фидаи. Агай-эне бу кадәр эшләгән фидакярлегеннән арган иде (Г. Газиз).
| |
ар-п. прил. см. Фидаи.
| |
|
Фидакяранә гф. р. Үз-үзен кызганмыйча, үз-үзен аямыйча, фидакарь рәвештә.
| |
ар-п. н. Беззаветно, самоотверженно.
| |
|
Фидаән кара: фидакяранә.
| |
см. Фидакяранә.
| |
|
Фиддарәйн ст. дини Ике йортта да, ягъни дөньяда һәм ахирәттә. Без фиддарәйнсөенечле була алырбыз (Г. Газиз).
| |
сс. На том и на этом свете (религиозное выражение).
| |
|
Фидия ис. 1) Йолым. 2) дини Үлгән кешенең гөнаһсын йолып алу (коткару) өчен бирелгән мал, йолым.
| |
сущ. 1) Выкуп, искупительная жертва. 2) рел. Дары для искупления грехов покойника.
| |
|
Физза ис. Көмеш.
| |
сущ. Серебро.
| |
|
Фикер* ис. 1) Уй, фикер, караш. Сиңа сөйләмимен уйнап, инан, бик фикер итеп, уйлап. (Г. Канд.) 2) Исәп, ният. 3) Аң.
| |
сущ. 1) Мысль, помысел, дума. 2) Намерение, расчет. 3) Сознание.
| |
|
Фикри с. Фикер(гә бәйләнешле), уйлап беленә торган.
| |
прил. 1) Мысленно. 2) Идейно.
| |
|
Фикрән р. Уйлап, фикер итеп, уй-фикер буенча. Нигә фикрән алга бармыйбыз - артмыйбыз, искелек чапаннарын ник атмыйбыз? (М. Моз.)
| |
н. 1) Мысленно. 2) Идейно.
| |
|
Фикъдан ис. 1) Юклык, җитешмәү, булмау. 2) Югалту.
| |
сущ. 1) Отсутствие, недостача. 2) Потеря.
| |
|
Фикърә ис. 1) Умыртка сөяге. 2) Параграф, аерым бүлек, абзац; пункт. 3) Кечкенәрәк әкият, хикәя, өзек, өземтә.
| |
сущ. 1) Позвонок. 2) Параграы, абзац;пункт. 3) Литературный отрывок, фрагмент.
| |
|
Фикъһе ис. 1) Аңлау, төшенү. 2) Ислам дине мәсьәләләре турында белем.
| |
сущ. 1) Понимание, знание. 2) Мусульманское право; мусульманское законоведение, юриспруденция.
| |
|
Фикяр ф. с. Яралы.
| |
п. прил. Раненый.
| |
|
Филахир ст. Ахырда, ахыр чиктә; соңыннан.
| |
сс. Наконец; напоследок.
| |
|
Филвакыйг ст. Нигездә, асылда, чын-чыннан, дөрестән дә. Бер бәхет ачылса, ачыла дигән иде, филвакыйг шулай туры килде. (Ш. ж.)
| |
сс. В действительности, фактически.
| |
|
Филхаль ст. Шундук, бик тиз. Микадо дәргяһенә тиз варыңыз филхаль. (Г. Тук.)
| |
сс. Тотчас, немедленно.
| |
|
Филхәкыйкать ст. Чынлап әйткәндә, дөреслектә, чыннан да. Филхәкыйкать шөйләдер ки дәүләт иясе бай адәмнәр сәхихелбәдән булырлар. (К. Нас.)
| |
сс. Истинно, в действительности, по правде говоря, на самом деле.
| |
|
Финәфсиһи ст. Нигездә, асылда.
| |
сс. В основе, в себе, в сущности.
| |
|
Фираз ф. ис. Калкулык, түбә җир, биеклек, үр. Сәр фираз - башын югары күтәргән, башы югары булган.
| |
п. сущ. Возвышенность, возвышение, подъем.
| |
|
Фирак м. III. 1) Аерылу, аерылышу. Фирак хәл-әхвәлен сорашаен (К. Гал.)
| |
м. III. 1) Разлука, расставание. 2) Оставление, уход, отъезд.
| |
|
Фирар ис. Качу, качып китү.
| |
сущ. Бегство, побег.
| |
|
Фирасәт ис. Сизгерлек, зиһенлелек; тирән мәгънәле, эчке серләрне тиз аңлый алу. Фирасәт дигән нәрсә кәсеби түгел, фирасәт тәҗрибәдән башка нәрсәдер. (К. Нас.)
| |
сущ. Проникновение; проницательность, сообразительность, тонкий ум.
| |
|
Фираш ис. Ятак, түшәк, урын-җир. Сахибе фираш - авыру, урын өстендә ятучы.
| |
сущ. Кровать, ложе, постель.
| |
|
Фиргавен* ис. 1) Борынгы Мисыр патшалары исеме. 2) Каты күңелле, усал кеше. Фиргавеннәр, каруннар йөрәк маен сыздылар. Ш. Баб.)
| |
сущ. 1) Фараон. 2) Тиран; ңестокий; угнетатель.
| |
|
Фирдәвес ф. ис. 1) Бакча. 2) Җәннәт, оҗмах. Сыйрат кичеп фирдәвестә утыргандай. Ш. Баб.)
| |
п. сущ. 1) Сад. 2) Рай, райский сад.
| |
|
Фириб ф. ис. Алдау, хәйлә.
| |
п. сущ. Обман, хитрость.
| |
|
Фирка ис. 1) Төркем, гөруһ, партия. 2) дини Мәзһәп.
| |
сущ. 1) Партия, группа, команда. 2) рел. Секта.
| |
|
Фиркать ис. Аерылу, аерым булу, аерылышу. Пәрдәи фиркатьләрдә өретелмеш безем ма бәнемез. (Г. Тук.)
| |
сущ. Расставание, разлучение.
| |
|
Фируз ф. с. 1) Бәхетле. 2) Өстенлек табучы.
| |
п. прил. 1) Счастливый. 2) Победоносный, успешный; победивший.
| |
|
Фирузә ф. ис. Фирәзә (яшел төстәге кыйммәтле таш). Ул кара бер күгеңә, бу фирузә бит бик зуры. (С. Рәм.)
| |
п. сущ. Бирюза.
| |
|
Фисаль ис. Имүдән аеру.
| |
сущ. Отнятие от груди (ребенка).
| |
|
Фисык ис. Начар (бозык) юлга керү; начар эшләрдән чиркәнмәү, азу. Нәфес арзусына әсир улып, фисык вә фәсад атына атланыр. (К. Нас.)
| |
сущ. 1) Разврат, беспутство. 2) Порочный поступок.
| |
|
Фитам ис. Имүдән аеру.
| |
сущ. Прекращение кормления грудью (ребенка).
| |
|
Фитнә (фетнә)* ис. 1) Фетнә, чуалыш, гауга, башбаштаклык, җәнҗал. 2) Бозыклык китерүче, ара бозучы, ара бозуга сәбәпче. 3) Котырык.
| |
сущ. 1) Восстание, смута, мятеж, бунт; беспорядок. 2) Беспокойство, приченение горя, неприятности. 3) Очарование, искушение.
| |
|
Фитнәи гошшак - Гашыйкларны котыртучы. Күзләрең фитнәи гошшак икән. (Г. Кан.)
| |
"Искуситель" влюбленных.
| |
|
Фитънәт ис. Зиһен ачыклыгы, зирәклек, үткенлек, уяулык.
| |
сущ. Понятливость, смекалистость, догадливость, проницательность.
| |
|
Фитърый с. Тумыштан булган, табигый.
| |
прил. Природный, врожденный.
| |
|
Фитърәт ис. 1) Яратылыштан (тумыштан) булган үзенчәлек. 2) Кул тимәгән табигать.
| |
сущ. 1) Природа, врожденное свойство, качество, характер. 2) Первобытность, "нетронутая" природа.
| |
|
Фитыр ис. дини 1) Авыз ачу, ураза тотуны бетереп ашый башлау. 2) Авыз ачу сәдакасы.
| |
сущ. 1) рел. Прекращение поста, разговенье. 2) Подаяние в честь поста.
| |
|
Фитән Фитнә-нең к.
| |
мн. от фитнә.
| |
|
Фи хәддизатиһи гыйб. Нигезендә, төп-төбендә, асылында. Нөҗүм гыйлеме фи хәддизатиһи яхшы нәрсәдер. (К. Нас.)
| |
фр. По существу своему, в основе своей.
| |
|
Фиюзъ ис. Фәйзъ-ның к.
| |
мн. от фәйзъ.
| |
|
Фиһрист ис. 1) Эчтәлек. 2) Китаплар исемлеге, каталог. Өстәл өстендә китапларның фиһристе тора иде. (Ф. Әмир.)
| |
сущ. 1) Указатель, оглавление (книги, журнала и т. п. 2) Каталог.
|
|
|