Туба ис. 1) Дини хорафат буенча җәннәттә булган бер агач исеме. 2) „Ни гүзәл, ни яхшы!" мәгънәсендә ымлык.

сущ. 1) По религиозному поверью — название дерева в раю. 2) Междометие —восклицание одобрения.

Тула с. Озын. Йәд тула — 1) Озын кул. 2) күч. Тирән белем. Ибне Сина, голуме галип тәхсыйленә керешеп, табигыят, фәлсәфә вә кәлям фәннәрендә йәд тула сахибы улды. (Ш. ж.)

прил. Длинный. Йәд тула — 1) Длинная рука. 2) перен. Глубокое знание.

Тул ис. 1) Озынлык. 2) Төшлек сызыгы; җир шарының озынлык сызыгы.

сущ. 1) Продолжительность, протяжение. 2) геогр. Долгота, длина.

Туле гарби ст. Көнбатыш озынлыгы.

сс. Западиая долгота.

Туле шәркый ст. Көнбатыш озынлыгы.

сс. Восточная долгота.

Туле әмәл ст. Өметтә комсызлык, мәңге үлмәс кебек дөнья куу. Адәмнең туле әмәленнән әҗәл көлә имеш, әгәр әҗәлне күрсәгез, туле әмәлне ташлар идегез. (К. Нас.)

сс. Надежда на вечность, ненасытная жажда жизни.

Тулән р. Буенча, буена, буйга.

н. Вдоль.

Тулән вә гарзан гыйб. Озынлык вә киңлеккә, аркылыга һәм буйга.

фр. Вдлину и в ширину вдоль и поперёк.

Туран* ф. ис. Иранлылар тарафыннан төрки халыклар яшәгән урыннарга бирелгән исем. Әкъвәме турания — туран халыклары, төрки халыклар.

п. сущ. Туран (у иранцев название страны, населённой тюркскими народами).

Тутия ис. 1) Цинк, цинк тузаны. 2) Хыялда гына булган бер кыйммәтле җәүһәр исеме.

сущ. 1) Цинк. 2) Название несуществующего драгоценного камня.

Тутый* ф. ис. Тутый кош.

п. сущ. Попугай.

Туфан* ис. 1) Көчле ташкын. 2) Көчле яуган яңгыр.

сущ. топ. 2) Продолжительный ливень.