Көбра с. мнс. Иң зур, иң бөек. Вирелде әһле гаднә җир сәкарьән нары көбрадан. (Гади җәннәтендәге кешеләргә сшкар тәмугындагы иң зур уттан урын бирелде). (Г.Тук.)

прил. жен. Самая большая, величайшая.

Көдүрәт иc. Көенечлек, кайгы, хәсрәт; каушап калу. Бу сугыштан тәннәрендә эцэрәхәт вә күңелләрендә көдүрәт буылмасмы? (Г. Фәез.)

сущ. Смущение; горе, неприятность.

Көлбә ф. иc. Алачык, бүлмә, хөҗрә, кечкенә өй. Көлбәи әхзан — кайгы-хәсрәт өе.

п.сущ. Xижина, келья.

Көлл иc. 1) Һәммә. 2) Бөтен, бөтенесе. 3) Һәр. Көлле нәфсен заикател мәүт икәндер белмәдем (Һәркем үлемне татый икәнен белмәдем), (Һ. Сал.)

сущ. 1) Целое, совокупность. 2) Весь, вся, все. 3) Всякий, каждый.

Көлли c. 1) Барысына караган, барысына да бәйләнешле, тулы. 2) Универсаль.

прил. 1) Совершенный, полный; полнейший, абсолютный. 2) Универсальный.

Көллия иc. 1) Барысына караган, барысына да бәйләнешле, тулы. 2) Университет.

сущ. 1) Целостностьу полнота. 2) Университет.

Көллиян р. Тулысынча, бөтенләй, барын бетереп.

н. Вполне, всёцело, совсем, полностью.

Көллиять ис. кара: көллия.

см. Көллия.

Көлфәт ис. 1) Көч кую, тырышу, бер эшкә тырышлык. 2) Авырлык, кыенлык; читенлек, мәшәкать. Китап тәтаббәгъ (бастыру) итмәк көлфәтеннән качып... (К. Нас,) 3) Урынсыз азаплану, шәплек, .егетлек күрсәтү теләге белән азаплану; көчәнүле кыланыш.

сущ. 1) Напряжение, труд. 2) Затруднение, трудность; беспокойство. 3) Стеснение; деланность; неестественность.

Көн фәякүн гыйб. "Бул!" дию белән үк була.

фр. Скажешь: „Будь!" будет.

Көнһ ис. 1) Бер әйбернең нигезе, төбе, асылы. Әмма көнһенә ирешмәктән гакылларны тар иткән. (С. Рәм.) 2) Иң югары торган күтәрелү ноктасы.

сущ. 1) Сущность, значительность, глубина. 2) Апогей, предел; вершина.

Көрбәт ис. Көенеч, сагыш, үкенеч. Вөҗүдем кайнады, иреште көрбәт. (Г. Тук.)

сущ. Тоска, печаль.

Көррасә ис. Кулъязма табак (сигез бит). Мәгарринең җөмлә китабы 55 гадәд улып 1120 көррасәдер. (Р. Фәх.)

сущ. Рукопись в один печатный лист; часть книги, состоящая из 8 страниц.

Көррә ис. 1) Йомры, шар. 2) Туп. Әйләнәсең, тулганасың, түгәрәк син, көррә син. (Г. Тук.)

сущ. 1) Шар. 2) Мяч.

Көррәи әрыз ф. из. Җир шары; глобус. Нә хәл бу? Капланган көррэи әрыз кан илә буылган төтенгә. (Н. Дум.)

п. из. Земной шар; глобус.

Көррәи мөсаттахә ф. из. Ярымшар (географик карта).

п. из. Полушарие.

Көрси ис. 1) Урындык, утыргыч. 2) Кафедра. 3) Тәхет. Хакимлек көрсасенә менеп алып. (М. Гаф.)

сущ. 1) Сиденье; стул, кресло. 2) Кафедра, 3) Трон.

Көрәма ис. Кәрим-нең к.

сущ. мн. от кәрим.

Көсар ис. ф. с. 1) Чигүче (җәфа), 2) Эчүче.

п. прил. 1) Подверженный (страданиям). 2) Пьющий, употребляющий спиртные напитки.

Көстах ф. с. Әрсез, әдәпсез, тотнаксыз, тартынмас.

п. прил. Невоспитанный, дерзкий, наглый.

Көсәля ф. с. Кәслян-ның к. Такатем вөсгынча коллык итмәдем көсәля булып. (Һ. Сал.)

сущ. мн. от кәслян.

Көсуф ис. Кояш тотылу.

сущ. Солнечное затмение.

Көсуф көлли ст. Кояшның тулысынча тотылуы.

сс. Полное солнечпос затмение.

Көсуф җөзьи ст. Өлешчә кояш тотылу.

сс. Частичное, неполнос затмение (о солнце).

Көтеб ис. Китап-ның к.

сущ. мн. от китаб.

Көтебханә гф. ис. кара: китабханә.

ар.-п. сущ. см. Китабханә.

Көтлә ис. 1) Өем, күч, төркем; кисәк, кантар. 2) Масса, халык. 3) Политик блок; төркемләнү.

сущ. 1) Куча, груда, ком; глыба. 2) Масса, народ. 3) Политический блок, группировка.

Көфер* ис. 1) Карышу. 2) Аллага ышанмау; алланы бер дип танымау. 3) Алланы хурлау, динсезлек.

сущ. 1) Сопротивление. 2) Неверие в бога, в единобожие. 3) Богохульство; безбожие.

Көфран ис. 1) Танымау, алланы хурлау. 2) Кадерен белмәү.

сущ. 1) Безбожие, неверие, богохульетво. 2) Неблагодарность, непризнание.

Көфране нигъмәт из. Нигъмәт (аш) кадерен белмәү, булган әйберне яратмау; берәүнең яхшылыгының кадерен белмәү.

из. Неблагодарность, непризнание.

Көфу ф. ис. Тиң, пар, тиңдәш.

п. сущ. Равный, подобный; похожий.

Көффар ис. Кяфир-нең к. Вә көффарә тәнәззелдән, тәзәллел яшьне түкмәктән. (Г. Тук.)

сущ. мн. от кяфир.

Көхел ис.1) Сөрмә. 2) Кара күзлеләр.

сущ. 1) Сурьма (для подкрашивания ресниц). 2) Черноглазые.

Көш ф. ис. Үтерүче.

п. сущ. Убийца.

Көшад ф. ис. 1) Ачык. 2) Шатлык.

п. сущ. 1) Открытый. 2) Радость.

Көһнә ф. с. Сәләмә, иске, борынгы; искергән; модадан-чыккан. Җамасы көһнә улана бддгөман ммплуб имәс (Киеме сәләмә булганга гына кешегә начар уй тоту тиеш түгел). (Ак.)

п. прил. Старый, ветхий, немодный.