Гафил* сф. Cизми калучы, белми калучы, абайламый калучы. Бу заманда гафилләргә дөнья тардыр. (Г.Тук.)

пр. д. Невнимательный, небрежный, беспечный, беззаботный, нерадивый.

Гафилянә сф. р. Гафилләрчә.

ар.-п. н. Невнимательно, беззаботно, беспечно.

Гафир сф. Гафу итүче, ярлыкаучы.

пр. д. Извеняющий, прщающий.

Гафиф с. 1) Саф, пакь, бозылмаган; гыйффәтле. 2) Абруйлы. 3) Намуслы.

прил. 1) Чистый, скромный, целомудренный; неиспорченный. 2) Авторитетный. 3) Честный.

Гафифанә гф. р. Начар уйлардан ерак торып, сафлык белән, пакьлек белән. Гафифанә вә мәгъсуманә көлгән, уйнаган чаклар. (Г.Тук.)

ар.-п. н. Скромно, честно, откровенно.

Гафиять ис. Тәннең сәламәтлеге, исәнлек, саулык. "Малга бәрәкәт, йортка гафиять җибәрсәнә" ди торган иде. (К.Әм.)

асущ. Здоровье, сила.

Гафләт ис. 1) Игътибарсызлык, саксызлык. 2) Ваемсызлык, гамьсезлек. Һәрнәрсәне гафләт йокысыннан уяндырмакта иде. (З.Һад.)

сущ. 1) Невнимательность; небрежность. 2) Беззаботность; безразличие, инертность.

Гафу* ис. Гафу, кичерү, ярлыкау.

сущ. Прощение, извинение, помилование.

Гафур ис. Ярлыкаучы, кичерүче.

сущ. Прощающий, всепрощающий.

Гаффар ис. Кичерүче, гөнаһларны ярлыкаучы. Әле гаффар булып, әле каһһар. (Ш.Баб.)

сущ. см. Гафур.