Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
|
|
Сайт
М.И.Мәхмүтов, К.З.Хәмзин, Г.Ш.Сәйфуллин тарафыннан төзелгән, 1993 елда Казанда, "ИМАН" нәшриятендә чыккан ГАРӘПЧӘ-ТАТАРЧА-РУСЧА АЛЫНМАЛАР СҮЗЛЕГЕ нигезендә эшләнде. Кызганычка каршы, сүзләрнең гарәп графикасында язылышын башкара алмадым. Сүзлектә хата тапсагыз, бирегә төртеп миңа языгыз.
Б
В
Г
Д
З
Иб
Иг
Ид
Из
Ик
Ил
Им
Ин
Ир
Ис
Ит
Иф
Их
Иш
Иэ
Иҗ
Иһ
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
Ф
Х
Ч
Ш
Я
Ә
Ө
Җ
Һ
З
И
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
Ф
Х
Ч
Ш
Я
Ә
Ө
Җ
Һ
| |
|
Изага м. IV 1) Бетерү, югалту, юкка чыгару.2) Бушка җибәрү, әрәм итү.
| |
м. IV
1) Потеря; уничтожение. 2) Напрасная трата.
| |
|
Изака м. IV 1) Татыту, тәмен татыту. 3) Зәвыкландыру.
| |
м. IV 1) Давать пробовать. 2) Удовлетворение (вкуса).
| |
|
Изалә м. IV Китәрү, җибәрү; бетерү, юк итү.
| |
м. IV Устранение, уничтожение.
| |
|
Изар ис. 1) Киң юбкасыман эчке кием. 2) Гәүдәне билдән түбән каплау өчен билгә бәйли торган җәймә — өреткеч.
| |
сущ. 1) Ширркое нижнее платье, 2) Покрывало для прикрытия нижних частей тела.
| |
|
Изафә ис. 1) Кушу, тоташтыру. 2) грам. Изафә (иялек килешендәге исем белән бирелгән аергычның аерылмышка мөнәсәбәте).
| |
сущ. 1) Присоединенйе, добавление, дополнение. 2) грам. Изафет (определение в род. палеже.)
| |
|
Изах м. IV. Аңлату, ачыклау, ачык итеп аңлату. Бер җөзаф сүз булса да гәр (гәрчә) бер изахсыз үтмәек. (Ш. Баб.)
| |
м. IV. Разъяснение, объяснение.
| |
|
Изахат м. IV. Изах-ның к.
| |
сущ. мн. от изах.
| |
|
Изахен р. Ачыклап, ачык итеп сөйләп.
| |
н. Ясно, чётко (объяснять что-либо).
| |
|
Изгаф м. IV. Зәгыйфьләү, көчсезләндерү.
| |
м. IV. Ослабление.
| |
|
Издиваҗ м. VIII. Өйләнешү, парлашу.
| |
м. VIII. Брак, бракосочетание, женитьба.
| |
|
Изен ис. Рөхсәт, эшләргә ирек бирү юл кую.
| |
сущ. Разрешение, позволение.
| |
|
Изкяр м. IV. Искәртү, исенә төшерү, хәтерләтү.
| |
м. IV. Напоминание.
| |
|
Излял I м. IV. Юлдан яздыру, адаштыру, саташтыру, аздыру.
| |
м. IV. Сбивание с пути, введение в заблуждение; совращение.
| |
|
Излял II ис. Кимсетү, түбәнәйтү, санга санамау. Мәгариф эһлидән чук күрдем излял, җәһаләт каумидин тәхкыйр вә излял. (Ут. Им.)
| |
сущ. Унижение, пренебрежение.
| |
|
Измар м. IV. 1) Яшерү, сер игеп тоту. 2) Яшерелгән уй.
| |
м. IV. 1) Сокрытие, умалчивание. 2) Тайный замысел.
| |
|
Израр м. IV.Зарар иттерү, зыянга кертү.
| |
м. IV. Нанесение вреда, причинение ущерба.
| |
|
Изтыйраб м. VIII.1) Дулкынлану. Ул миңа моңарчы таныш булмаган изтыйраблы бер тавыш белән әткәй вафат" диде. (Г. Ибр.) 2) Икеләнү. 3) Көенү. 4) Йөдәү; аптырау; интегү; мәшәкатькә тару, азаплану, борчылу. Мин алдан ук икенче класста бер урын яздырып куйганлыгымнан, бик изтыйрабка төшми утыруымда дәвам иттем. (Ф. Әмир.)
| |
м. VIII. 1) Волнение. 2) Колебание. 3) Возбуждение, смута, замешательство. 4) Пута ница, неясность. 5) Затруднение, беспокойство.
| |
|
Изтыйрар м. VIII. Көчләнү, чарасыз булу, мәҗбүр булу.
| |
м. VIII. Вынужденность, необходимость.
| |
|
Изтыйрари с. Чарасыз; мәҗбүри. Күбрәк ашаганнары арпа иде, бу хәлне ихтыяр кылмакы, әлбәттә, изтыйрари иде. (К. Нас.)
| |
прил. Вынужденный.
| |
|
Изһар м. IV. Күрсәтү, ачып салу, мәйданга чыгару. Телләре белән изһар кыла шатлыкларын. (М. Гаф.)
| |
м. IV.1) Обнаружение, выявление. 2) Показ.
|
|
|