Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
|
|
|
Тәүбих м. II. Шелтәләү, орышу, хурлау, азарлау. Бичара үз-үзенә тәүбих кылып, ни булганын белмичә аһ итеп ... (К. Нас.)
| |
м. V. Выговор, упрёк, порицаиие, укоризна.
| |
|
Тәүбә* ис. Яраксыз эшне эшләмәскә сүз бирү; тәүбә итү.
| |
сущ. 1) Раскаяние. 2) Обет, зарок.
| |
|
Тәүбәи нәсух ст. Чын-чынлап үтәлгән, үтәлмәве мөмкин булмагаи чын күңелдән тәүбә. Хәзрәт тәүбәи нәсух кылып, яңадан якын бармаска тиешлеген бәян итте. (Г. Ибр.)
| |
сс. Обязательно выполняемый обет, зарок.
| |
|
Тәүваб ис. 1) Тәүбә итүче. 2) дини Тәүбәне кабул итүче, Алла. Тәүбәмезе тәүваб кабул кыйла имде. (К. Гал.)
| |
сущ. 1) Кающийся. 2) рел. Прощающий (эпитет Аллаха).
| |
|
Тәүгыйд м. II. Булачак җәза белән куркыту.
| |
м. II. Угроза предстоящим наказанием.
| |
|
Тәүзигъ м. II. Тарату, бүлеп бирү, өләшү. Фигыльләрне бабларга тәүзыйг кылмас ... (К. Нас.)
| |
м. II. Распределение, раздача.
| |
|
Тәүзигы мөкяфәт ст. Бүләк өләшү.
| |
сс. Раздача подарков.
| |
|
Тәүзыйх м. II. 1) Ачык аңлату, мәсьәләне аңлаешлы итеп яктырту. 2) Иске мәдрәсә программасында зур урын тоткан бер китап исеме. Тәүзыйх хан - тәүзыйх укучы. Сәедгәрәй Вәли хәзрәт мәдрәсәсендә тәүзыйх хан иде инде (Г. Газиз).
| |
м. II. 1) Пояснение, разъяснение, объяснение. 2) Название одной из книг, рекомендованных для изучения по программа старых медресе.
| |
|
Тәүкил м. II. 1) Депутат итеп сайлау. 2) Вәкил итү; тапшыру, ышану. 3) Урынбасар итү.
| |
м. II. 1) Избрание депутатом. 2) Назначенйе представителем; поручение, доверие. 3) Назначение заместмтелем.
| |
|
Тәүкыйр м. II. Олылау, хөрмәтләү.
| |
м. II. Уважеиие, почтение.
| |
|
Тәүкыйрән р. Олылап, хөрмәтләп. Шаһзадә дәхи тәүкыйрән шулап, аначыгым, анам урынына анам була күр, диде. (К. Нас.)
| |
н. Почтительно, с уважением.
| |
|
Тәүкыйф м. II. Тоткын итү, кулга алу; конфисковать итү. Әмма шуны эшләргә риза булмасагыз, мин сезне тәүкыйф итәргә мәҗбүр булам (Г Газиз).
| |
м. II. Арест, задержание; конфискация.
| |
|
Тәүкыйт кара: тәэкыйт.
| |
см. Тәэкыйт.
| |
|
Тәүлид м. II. 1) Тудыру, бала таптыру, дөньяга китерү. 2) Җитештерү.
| |
м. II. 1) Порождение. 2) Производство.
| |
|
Тәүрат* ис. дини Яһудиләрдә Муса пигамбәр китабы.
| |
сущ. рел. Тора, пятикнижие Моисея.
| |
|
Тәүрия ис. 1) Яшерү, каплау, еретү. 2) Киная. Хәлифә бу сүздән тәүрия барлыгын фәһемләмәенчә ... (К. Нас.)
| |
сущ. 1) Скрывание, прятание. 2) Иносказание, аллегория, парабола.
| |
|
Тәүсигъ м. II. Киңәйтү, арттыру, җәелдерү, тарату.
| |
м. II. Расширение, распространение.
| |
|
Тәүсим м. II. 1) Тамга салу, хайванны тамгалау. 2) Исем бирү, ат кушу. 3) Мәккәдә хаҗилар бәйрәме.
| |
м. II. 1) Наложение клейма на тело животного. 2) Называние, наименование. 3) Празднование паломников в Мекке.
| |
|
Тәүсыйл м. II. 1) Җитештерү, илтеп тапшыру. 2) Кавыштыру.
| |
м. II. 1) Доставка, вручение. 2) Связывание, соединение.
| |
|
Тәүсыйт м. II. 1) Арага кертү. 2) Арадашчы итү (берәүне берәр эшкә). 3) Урталай бүлү.
| |
м. II. 1) Вклинивание. 2) Назначение кого-либо посредником. 3) Деленне на две равные части.
| |
|
Тәүсыйф м. II. Сыйфатлау, төсләрен, сыйфатларын бәян итү. Сыйфатыңны тәүсыйф итәм, Өммегөлсем! (Ш. Баб.)
| |
м. II. Характеристика, описание, определение качества.
| |
|
Тәүсыя м. II. Васыять итү, бер эшне тапшыру; киңәш бирү.
| |
м. II. Завещание, препоручение, рекомендация.
| |
|
Тәүтыйн м. II. 1) Торыр урын итү. 2) Күчереп җибәрү (бүтән җиргә).
| |
м. II. 1) Избрание местом жительства. 2) Переселение (кого-либо).
| |
|
Тәүфикъ* м. II. 1) Туры китерү. 2) Тәүфыйк, тыйнак (әдәпле) булу. Мәгълүмат тәүфикъ белән берләшмәгәч, вөҗданы гакылы белән серләшмәгәч. (Ш. Баб.) 3) Уңыш, бәхет. 4) Ярдәм.
| |
м. II. 1) Приведение в соответствие. 2) Воспитанность, скромность. 3) Удача, счастье. 4) Помощь, содействие.
| |
|
Тәүфир м. II. 1) Күбәйтү, арттыру. 2) Файда, табыш.
| |
м. II. 1) Размножение 2) Прибыль, выгода.
| |
|
Тәүхид м. II. 1) Берләштерү. 2) Унификацияләү. 3) дини Бер генә Аллага ышану.
| |
м. II. 1) Единение, объединение. 2) Унификация. 3) рел. Исповедание единства божия, монотеизм.
| |
|
Тәүхиде мәхрәҗ ст. мат. Вакланмаларның ваклаучыларын берләштерү. Кәсерләрне тәүхиде мәхрәҗ кыйлмак лязим килсә ... (К. Нас.)
| |
сс. мат. Приведение к общему знаменателю.
| |
|
"Тәүҗиһ м. II. 1) Юнәлү, мөрәҗәгать итү. 2) Йөзен бер якка әйләндерү.
| |
м. II. 1) Направление, обращение. 2) Обращение лицом в какую-либо сторону.
|
|
|