Мәдаин ис. Мәдинә-нең к.

сущ. мн. от Мәдинә.

Мәдар м. м. 1) Бер әйбернең әйләү юлы (орбитасы). Мәдаре һилал—йөргән сызыгы, юлы. 2) Үзәк, мәркәз, 3) Нигез. 4) Әйләнә, сызык.

м. м. 1) астр. Орбита. 2) Центр. 3) Основание. 4) Круг, окружность.

Мәдар котыб җәнүби — көньяк котып сызыгы.

Южный полярный круг.

Мәдар котыб шимали — төньяк котып сызыгы.

Северный полярный круг.

Мәдари игътибар из. Игътибар сызыгы.

из. Круг почёта.

Мәдари ифтихар из. Мактанырлык нәрсә, мактаныч. Гакыл вә зәкя инсанның зур бер мәдари ифтихарыдыр. (Ш. ж.)

из. Основанне для гордости, предмет хвастовства.

Мәдарис ис. Мәдрәсә-нең к. Гүя „Ислахат мәдарис" исеме белән бер җәмгыять төзегәннәр. (Г. Ибр.)

сущ. мн. от мәдрәсә.

Мәдариҗ ис. Мәдрәҗ-нең к.

сущ. мн. от мәдрәҗ.

Мәдгу, мәдгый сф. Чакырылган.

пр. с. Приглашённый, званый.

Мәд(д) ис. 1) Сузу, озайту. 2) Хәрефне сузып уку. Хәрфе мәд — сузык аваз хәрефе. 3) Әлиф өстенә куела торган "~" билгесе. „А" хәрефе мәдле әлиф сурәтендә язылып өстенә мәд галәмәте куелыр. (К. Нас.) 4) Диңгез (елга) суының артуы, күтәрелүе.

сущ. 1) Протяжение. 2) Продление, удлинение. 3) грам. Мадда (буква, обозначающая долготу гласной). 4) Прилив (моря).

Мәддах ис. Бик артык мактаучы, уздырып мактаучы, ода язучы. Шимди сез ләхдә кадәр мәддахе залим улдыңыз. (Г. Тук.)

сущ. Восхвалитель, хвалитель, панегирист.

Мәдех ис. Мактау, шәплеген, яхшылыгын сөйләү. Булмаса мактаулары мәдхе сәнасында моның. (Г. Тук.)

сущ. Хвала, похвала.

Мәдид с. Озын, озак, .дәвамлы, 2) Шигырь үлчәвенең исеме.

прил. 1) Длинный, долгий. 2) Название стихотворного размера — мадид.

Мәдидә с. Мәдид-нең мнс.

жен. от мәдид.

Мәдинә ис. 1) Шәһәр. 2) Шәһәр исеме. Мәдинә, Мәккә дип төрле буяу сатканымыз бардыр... (Г. Тук.)

жен. сущ. 1) Город. 2) г. Медина.

Мәдлүл сф. 1) Дәлил белән ныгытылган. 2) Сөйләм эчтәлеге.

пр. с. 1) Доказанный, подкреплённый доказательствами, 2) Значение, смысл.

Мәдрәсә ис. 1) Дәрес укыла торган урын. 2) Урта һәм югары класслары да булган уку йорты.

сущ. 1) Место, где обучаются. 2) Шкла, училище в дореволюционное время— татарские школы).

Мәдрәҗ ис. Юл.

сущ. Путь, дорога.

Мәдфән ис. 1) Үлекләр күмә торган.урын, каберлек, зират. 2) Аерым бер кабер.

сущ. 1) Место погребения умерших, кладбище. 2) Отдельная могила.

Мәдрүк сф. Төшенелгән, аңлашылган, аң җитәрлек, төшенерлек.

пр. с. Понятый, осознаный; понятный.

Мәдфүн сф. 1) Күмелгән, җирләнгән (мәет турында). 2) Күмелгән, туфракка күмелгән.

пр. с. 1) Погребённый, похороненный. 2) Зарытый.

Мәдхия* ис. Мактау, ода, мактаулы шигырь. Сандугачлардан ява төрле-төрле мәдхияләр. (Г. Тук.)

сущ. Панегирик, панегирическое стихотворение, ода.

Мәдхул сф. 1) Кертелгән. 2) Керем, табыш. 3) мат. Кушыла торган сан. 4) грам. Кушма сүзнең бер өлеше.

пр. с. 1) Прибыль, доход. 2) мат. Слагаемое. 3) грам. Составная часть сложного слова.

Мәдхәл ис. 1) Кереш, башлангыч. 2) Керә торган җир: капка, ишек. 3) Катнаш. Габденнасыйр әфәнденең бу эштә мәд хәле бар иде. (3. Биг.)

сущ. 1) Вступление, начало. 2) Вход, дверь, ворота. 3) Учаетие.

Мәдьюн ис. Бурычлы кеше, бирәчәге булган кеше.

сущ. Должник, дебитор.

Мәдәд ис. Ярдәм, булышлык. Бераз сабыр ит, мәдәдкә без җитәрбез. (Г. Тук.)

сущ. Помощь, поддержка.

Мәдәдкяр гф. ис. Ярдәм күрсәтүче, ярдәмче.

ар.-п. сущ. Помощник, пособник.

Мәдәдхаһ гф. ис. Ярдәм сораучы.

прил. Призывающий на помощь, взывающий о помощи.

Мәдәни* с. Культуралы; шәһәрдә торучы.

прил. Цивилизованный, культурный.

Мәдәниять* ис. Культура.

сущ. Культура, цивилизация.

Мәд вә җәзер ст. Диңгез суының артуы һәм кимүе.

сущ. Прилив и отлив.

Мәдһуш сф. Курыккан, куркытылган, куркуга төшкән. 2) Югалып калган, таң калган. Кинәт булган бу вакыйгадан мәдһуш булдылар. (К. Нас.)

пр. с. 1) Устрашённый, испуганный. 2) Растерявшийся; изумлённый, поражённый.