Әһали Әһел-нең к. Зыясыннан әһали улды пөрнур. (Г. Тук.)

мн. от әһел.

Әһва Һава II-нең к.

мн. от һава II.

Әһваль Һәүл-нең к.

мн. от һәүл.

Әһвән с. 1) Җиңелрәк, уңайрак, зарарсызрак. 2) Очсыз, арзан.

пр. ст. от һәүн — 1) Лёгкий, меныний; безвредный, 2) Дешёвый.

Әһвәниять ис. Очсызлык, арзанлык.

сущ. Дешевизна.

Әһда ис. кара: иһда. Табигыйдер ки, йөрмәуз бу санәмнәр раһ әһдадән. (Г. Тук.)

см. Иһда.

Әһел* ис. 1) Кеше. ия; хуҗа. 2) Бер җирнең торучысы, халкы. 3) Бер эшкә карата яраклылык, аны башкара алучылык. Юк, син сөяк кимерегә әһел түгел. (К. Нас.) 4) Ирнең хатыны, хатынның ире.

сущ. 1) Человек, люди; хозяин. 2) Население, жители. 3) Способный (к чему-либо) человек. 4) Родственникн, супруги.

Әһле вафа ст. Ышаныч иясе, ышанычлы, яхшы кеше. Гаделлек кыйл, ул имде әһле вафа. (Ут. Им.)

сс. Надёжный человек.

Әһле вөждан ст. Вөҗдан ияләре, вөждан белән эш итүчеләр.

сс. букв. "Люди совести", совестливые, честные люди.

Әһле гокул ст. Гакыл ияләре.

сс. букв. „Люди ума", умные.

Әһле гыйлем ст. Гыйлем ияләре, укымышлылар. Сез әһле гыйлемсез, сезгә ярдәм итәргә тиешбез. (Г. Ибр.)

сс. Образованные, люди науки.

Әһле гыяль ст. Өй җәмәгате, гаилә, семья. Бу атлас туннары төшәр тәнендин, киеп чүпрәк китәр әһле гыяльдин. (Ут. Им.)

сс. Семья, члены семьи, домашние.

Әһле зирагать ст. Игенчеләр.

сс. Хлеборобы, землепашцы.

Әһле ислам ст. Мөселманнар.

сс. Мусульмане.

Әһле каләм ст. Каләм ияләре, язучылар. Һәр төрле сүз язды бу көн әһле каләм. (М. Г'аф.)

сс. букв. „Люди пера", писателн, литераторы.

Әһле карья ст. Авыл кешеләре.

сс. Деревенские люди.

Әһле китап ст. Дини китапларның берсенә (Тәүрат. Инҗил, Коръәнгә) ияреп дин тотучылар.

сс. букв. „Люди писания", т. е. следующие учению, изложенному в Талмуде, Евангелии или Коране.

Әһле кәмаләт ст. Камил кешеләр.

сс. Эрудиты.

Әһле салиб ст. 1) Христиан динендәге халык. 2) Урта гасырда барган тәре сугышында катнашучылар.

сс. 1) Христнане. 2) Крестоносцы, участники крестовых походов в Палестину.

Әһле сәрвәт ст. Мал ияләре, бай кешеләр.

сс. Богачи, богатые, состоятельные люди.

Әһле тәкфир ст. Кяфергә чыгаручылар, кяфер диючеләр. Әһле тәкфир бер гаҗәпләнсен, күреп актык сүзем. (Г. Тук.)

сс. Считающие (кого-либо) неверным, гяуром.

Әһле фәсад ст. Бозык кешеләр.

сс. Возмутители, бунтовщики, развращённне люди.

Әһле һава ст. Азгын кешеләр, бозык, әхлаксыз кешеләр.

сс. Развратники, безнравственные люди.

Әһле һөнәр ст. Һөнәр ияләре, һөнәрле кешеләр.

сс. Люди, владеющие ремеслом (вообще); ремесленники.

Әһли с. Кулга ияләшкән.

прил. Ручной, прирученный, домашний.

Әһли хайван — йорт хайваны.

Домашнее животное.

Әһлиять ис. Бер нәрсәгә әһел булу; бер эшне белү, аны булдыра алу.

сущ. Способность к чему-либо; пригодность.

Әһлән вә мәрхәба гыйб. Хуш килдегез, рәхим итегез! мәгънәсендә кулланыла. „Әһлән вә мәрхәба!" — дип нәфис нигъмәтләр китерде. (К. Нас.)

фр. Добро пожаловать! злравствуйте!

Әһлән вә сәһлән гыйб. кара: әһлән вә мәрхәба.

фр. см. Әһлән вә мәрхәба.

Әһрам ис. Һәрәм II-нең к.

мн. сущ. от һәрәм.

Әһәм с. Бик әһәмиятле, иң мөһим.

пр. ст. от мөһим — значительный, важный.

Әһәмият* (әһәммиять) ис. Кирәклелек, әһәмият.

сущ. Значение, важность.