Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
|
|
Сайт
М.И.Мәхмүтов, К.З.Хәмзин, Г.Ш.Сәйфуллин тарафыннан төзелгән, 1993 елда Казанда, "ИМАН" нәшриятендә чыккан ГАРӘПЧӘ-ТАТАРЧА-РУСЧА АЛЫНМАЛАР СҮЗЛЕГЕ нигезендә эшләнде. Кызганычка каршы, сүзләрнең гарәп графикасында язылышын башкара алмадым. Сүзлектә хата тапсагыз, бирегә төртеп миңа языгыз.
Б
В
Г
Д
З
И
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
Ф
Х
Ч
Ш
Я
Әб
Әв
Әг
Әд
Әз
Әй
Әк
Әл
Әм
Ән
Әр
Әс
Әт
Әф
Әх
Әш
Әя
Әү
Әҗ
Әһ
Ө
Җ
Һ
| |
|
Әшбаһ Шибеһ-нең к.
| |
мн. от шибеһ.
| |
|
Әшбәһ с. Бик охшашлы, иң охшаган. Вә ма әшбәһ залик — моңа охшаганнар, моңа охшашлылар.
| |
прил. Похожий, схожий.
| |
|
Әшвак Шәүкъ-нең к.
| |
мн. от шәүкъ.
| |
|
Әшгал Шөгыль-нең к.
| |
мн. от шөгыль.
| |
|
Әшгар Шигырь-нең к. Әл Иманкулый. Садыйк эшгар язарга башламыш. (Ш. Баб.)
| |
мн. от шигырь.
| |
|
Әшкар с. 1) Җирән чәчле. 2) Сары чәчле.
| |
прил. 1) Белокурый; русый; рыжий. 2) Блондин.
| |
|
Әшкбар ф. с. Елаучы, күз яше түгүче.
| |
мн. Плачущий, проливающий слёзы.
| |
|
Әшкыя Шәкый-нең к.
| |
мн. от шәкый.
| |
|
Әшкял Шәкел-нең к.
| |
мн. от шәкел.
| |
|
Әшкярә ф. с. 1) Ачык, ачыктан-ачык, яшермәстән, күз алдында. 2) Кычкырып. Әшкярә укымая башлады. (М. Ак.)
| |
п. прил. 1) Ясно, открыто, публично. 2) Громко.
| |
|
Әшнагъ с. Бик җирәнгеч, бик шакшы, хурлыклы, түбән.
| |
прил. пр. ст. Гадкий, позорный, низменный, отвратительный.
| |
|
Әшрар Шәрр-нең к.
| |
мн. от шәрр.
| |
|
Әшраф Шәриф-нең к. Бу юл илә җитешмеш җөмлә әшраф. (Г. Тук.)
| |
мн. от шәриф.
| |
|
Әшрибә Шәраб-нең к.
| |
мн. от шәраб.
| |
|
Әшрәф с. 1) Кадерлерәк, бик хөрмәтле. 2) Зур дәрәжәле, затлы, намуслы.
| |
пр. ст. от шәриф — 1) Знатный. 2) Благородный, честный.
| |
|
Әшфак Шәфәкъ-нең к.
| |
мн. от шәфәкъ.
| |
|
Әшфәкъ с. Бик шәфкатьле, бик рәхимле.
| |
пр. ст. от шәфикъ — сострадателышй, милосердный.
| |
|
Әшхас Шәхыс-ның к.
| |
мн. от шәхыс (шәхс).
| |
|
Әшшәригателгарраэ гыйб. дини Хөрмәтле шәригать. Шәригателгарраэ Мөхәммәдия бервакытта да качарга кушмый (Г. Газиз).
| |
фр. рел. Высокочтимый шариат.
| |
|
Әшья Шәй-нең к. Әл-Харис Фәйзи, дигәч, тә, төште искә "Эшья"сы, "Әшья"лар чәнчелсен инде, әшьясыз да баш яши. (Ш. Баб.) Гыпльме әшья — физика.
| |
мн. от шәй.
| |
|
Әшәд с. 1) Бик каты, катырак. 2) Бик көчле, бик куәтле, бик нык. 3) Кыенрак, яманрак. Бәнчә үлмәктән әшәд мәнса вә мәтрукиятем. (Г. Тук.)
| |
ст. от шәдид — Жестокий, строгий. 2) Сильньш, мощный. 3) Трудный.
| |
|
Әшәрр с. Бик усал, бик явыз, иң усал, иң явыз.
| |
пр. ст. от шәрр — плохой, злой.
| |
|
Әшҗар Шәҗәр-нең к.
| |
мн. от шәҗәр.
| |
|
Әшжәгь с. Батыррак.
| |
пр. ст. от шәҗигъ — храбрый, отважный, смелый.
| |
|
Әшһәде фиг. Шәһадәт бирәм, таныклыйм. Гуаһлыклар бирәсәң син, "Әшһәде" дип. (Г. Тук.)
| |
гл. Свидетельствую.
| |
|
Әшһәр с. Бик атаклы, бик данлы.
| |
пр. ст. от шәһир — известный, славный.
|
|
|