Татар телендәге гарәп-фарсы алынмалары
Татар телендәге
гарәп-фарсы алынмалары


Сайт

М.И.Мәхмүтов, К.З.Хәмзин, Г.Ш.Сәйфуллин тарафыннан төзелгән, 1993 елда Казанда, "ИМАН" нәшриятендә чыккан ГАРӘПЧӘ-ТАТАРЧА-РУСЧА АЛЫНМАЛАР СҮЗЛЕГЕ нигезендә эшләнде. Кызганычка каршы, сүзләрнең гарәп графикасында язылышын башкара алмадым. Сүзлектә хата тапсагыз, бирегә төртеп миңа языгыз.
Б В Г Д З И Й К Л М Н О П Р С Т Ф Х Ч Ш Я Әб Әв Әг Әд Әз Әй Әк Әл Әм Ән Әр Әс Әт Әф Әх Әш Әя Әү Әҗ Әһ Ө Җ Һ

Әшбаһ Шибеһ-нең к.

мн. от шибеһ.


Әшбәһ с. Бик охшашлы, иң охшаган. Вә ма әшбәһ залик — моңа охшаганнар, моңа охшашлылар.

прил. Похожий, схожий.


Әшвак Шәүкъ-нең к.

мн. от шәүкъ.


Әшгал Шөгыль-нең к.

мн. от шөгыль.


Әшгар Шигырь-нең к. Әл Иманкулый. Садыйк эшгар язарга башламыш. (Ш. Баб.)

мн. от шигырь.


Әшкар с. 1) Җирән чәчле. 2) Сары чәчле.

прил. 1) Белокурый; русый; рыжий. 2) Блондин.


Әшкбар ф. с. Елаучы, күз яше түгүче.

мн. Плачущий, проливающий слёзы.


Әшкыя Шәкый-нең к.

мн. от шәкый.


Әшкял Шәкел-нең к.

мн. от шәкел.


Әшкярә ф. с. 1) Ачык, ачыктан-ачык, яшермәстән, күз алдында. 2) Кычкырып. Әшкярә укымая башлады. (М. Ак.)

п. прил. 1) Ясно, открыто, публично. 2) Громко.


Әшнагъ с. Бик җирәнгеч, бик шакшы, хурлыклы, түбән.

прил. пр. ст. Гадкий, позорный, низменный, отвратительный.


Әшрар Шәрр-нең к.

мн. от шәрр.


Әшраф Шәриф-нең к. Бу юл илә җитешмеш җөмлә әшраф. (Г. Тук.)

мн. от шәриф.


Әшрибә Шәраб-нең к.

мн. от шәраб.


Әшрәф с. 1) Кадерлерәк, бик хөрмәтле. 2) Зур дәрәжәле, затлы, намуслы.

пр. ст. от шәриф — 1) Знатный. 2) Благородный, честный.


Әшфак Шәфәкъ-нең к.

мн. от шәфәкъ.


Әшфәкъ с. Бик шәфкатьле, бик рәхимле.

пр. ст. от шәфикъ — сострадателышй, милосердный.


Әшхас Шәхыс-ның к.

мн. от шәхыс (шәхс).


Әшшәригателгарраэ гыйб. дини Хөрмәтле шәригать. Шәригателгарраэ Мөхәммәдия бервакытта да качарга кушмый (Г. Газиз).

фр. рел. Высокочтимый шариат.


Әшья Шәй-нең к. Әл-Харис Фәйзи, дигәч, тә, төште искә "Эшья"сы, "Әшья"лар чәнчелсен инде, әшьясыз да баш яши. (Ш. Баб.) Гыпльме әшья — физика.

мн. от шәй.


Әшәд с. 1) Бик каты, катырак. 2) Бик көчле, бик куәтле, бик нык. 3) Кыенрак, яманрак. Бәнчә үлмәктән әшәд мәнса вә мәтрукиятем. (Г. Тук.)

ст. от шәдид — Жестокий, строгий. 2) Сильньш, мощный. 3) Трудный.


Әшәрр с. Бик усал, бик явыз, иң усал, иң явыз.

пр. ст. от шәрр — плохой, злой.


Әшҗар Шәҗәр-нең к.

мн. от шәҗәр.


Әшжәгь с. Батыррак.

пр. ст. от шәҗигъ — храбрый, отважный, смелый.


Әшһәде фиг. Шәһадәт бирәм, таныклыйм. Гуаһлыклар бирәсәң син, "Әшһәде" дип. (Г. Тук.)

гл. Свидетельствую.


Әшһәр с. Бик атаклы, бик данлы.

пр. ст. от шәһир — известный, славный.


Өскә
А Б В Г Д З И К Л М Н О П Р Т Ф Х Ш Я Әб Әв Әг Әд Әз Әй Әк Әл Әм Ән Әр Әс Әт Әф Әх =>Әш<= Әя Әү Әҗ Әһ Ө Җ Һ